Als er mensen worden getroffen door een verschrikkelijk gebeuren willen wij daar graag een verklaring voor. De aanslagen in Parijs in november, een aardbeving, een vloedgolf, een treinramp, een vliegtuigcrash - waarom treft het bepaalde mensen en anderen niet? Er schijnt iets in ons te zitten dat hier graag een verklaring voor wil. Best wel raar. Want stel je voor dat er een verklaring zou zijn - zou het ons helpen om de gebeurtenissen te accepteren? Ik denk het niet. De wens naar een verklaring lijkt ingegeven door onze moeite het te accepteren. Heeft Jezus dan een verklaring waarom de een wel wordt getroffen en de ander niet? Hij weigert een verklaring te geven. Jezus lijkt behoeft te hebben aan een andere verklaring van de mensen die met de vraag naar hem toe komen, namelijk waarom zij denken dat zij zich in deze vragen als toeschouwer denken te kunnen gedragen. Neem dit soort gebeurtenissen liever tot aanleiding om je bewust te zijn hoe je leven wilt. In plaats van met de armen over elkaar te staan debatteren hoe waarschijnlijk de structuur van het karma in elkaar zit. Zorg dat je leven vruchten draagt, dat anderen wat aan je hebben. Een wijs woord ter bezinning, lijkt me...