De verheerlijking op de berg, zoals dit tekstgedeelte meestal wordt aangeduid, staat in alledrie de synoptische evangeliën (waarom eigenlijk niet bij Johannes, kun je je afvragen, want het zou mooi in zijn theologische lijn passen, grof samengevat: het gaat in alles om Jezus zelf). Dit jaar lezen we het volgens Lucas. Lucas heeft een verschil met de anderen dat mij bijzonder aanspreekt: bij Lucas is de gedaanteverandering, of de gewaarwording van hemels licht bij Jezus een gevolg van gebed. Terwijl Matteus en Marcus het over een plots inzettend gebeuren zien, beschrijft Lucas dat gebeuren op de berg als een gebedservaring, of althans als een door gebed opgeroepen ervaring. Ik neem het als een aansporing mee: laten we God zoeken in de stilte en wellicht "laat God zijn aangezicht over ons stralen in genade" (Num. 6, 25)