Van 354 leerlingen van een school in Maastricht is het examen ongeldig verklaard. Dat is niet hun schuld, maar zij hebben wel de gevolgen te dragen. "Als het nou overal in Nederland zo was, kon je dat nog verdragen. Maar het is alléén hier bij ons!" zei een van de leerlingen, geciteerd in de krant. Nu kun je in dit geval wel een paar schuldigen aanwijzen, maar dat is nog geen antwoord op de vraag: "Waarom overkomt mij dit en een ander niet?". Het is de vraag van het boek Job. We zijn aangekomen bij hoofdstuk 38. Er zijn een aantal redevoeringen geweest door de vrienden van Job, die allemaal een verklaring voor deze vraag proberen te geven, en Job die er telkens op reageert waarbij zijn antwoord vaak gaandeweg meer een gebed tot de Eeuwige wordt. Job 38 is een gedicht dat een loflied op de schepping zingt, door de auteur God zelf in de mond gelegd. Je kunt dit lezen als: ik ben God en jij, Job, maar een nietig mensje. Hou dus je mond maar. Maar zo is het, denk ik, toch niet helemaal bedoeld...