Als je het woord "licht" hoort dan denk je waarschijnlijk in de meeste gevallen aan de morgen, het beginnend daglicht, het licht dat ons aanstoot in de morgen. Ik wil - hoewel ook dit aspect niet helemaal afwezig is - nu het andere aspect van licht de nadruk geven: in de betekenis van doorlichten. We lichten de gewezen dagen door, we laten ons licht erover schijnen. En we gaan wegen. Er kunnen allerlei gevoelens spelen op deze avond: tevredenheid, geluk, ook verlies, maar ook tekort en desillusie. Om maar wat te noemen. En als we vooruitkijken, kunnen we dat met licht? Niet in de zin van overzien wat ons te wachten staat, maar: zien we het zitten? We worden bijgelicht. Er was een gedicht van Ida Gerhard waar ik aan moet denken, maar daar moet ik nog even naar zoeken... We lezen uit het begin van Genesis van het licht, en uit Jesaja 60 van het opgaande licht. - Zo ongeveer leeft het nu bij mij. Woensdagavond meer...