De oudjaarsavond is eigenlijk een "vreemde eend in de bijt". Want we zijn in de kerkelijke kalender bezig met de geboorte van Jezus, en wat er aan vooraf gaat en wat er op volgt. Daar is eigenlijk geen plek voor iets dat niet aan de kerkelijke maar aan de reguliere kalender vastzit: jaarwisseling. Eigenlijk helemaal geen kerkelijk item. Het volgende item dat in de kerkelijke liturgie thuishoort is de naamgeving, dat is op 1 januari, acht dagen na de geboorte. Tot nu toe was de oudjaarsdag ook als zodanig niet opgenomen in het oecumenisch leesrooster. Nu is dat voor het eerst wel het geval. De lezingen komen uit het rooster van het Evangelisch-Luthers Dienstboek, dat Oudjaar wel als een kerkelijke dag aanmerkt (dus minder strak liturgisch en meer pastoraal denkt?). Is dat al een hint in de richting van 2017, het jaar van 500 jaar reformatie? In dat jaar en bij die gelegenheid volgt het oecumenisch leesrooster dan ook het hele jaar het Luthers Leesrooster. De Jesajatekst roept op tot luisteren en kijken, om te weten wie je bent en wat je met God "hebt". De evangelietekst roept ons om waakzaam te zijn. Dit lijkt me in de richting van een aandachtig en alert leven te wijzen. Misschien is dat een grondhouding die we ons kunnen eigen maken aan het begin van een nieuw jaar?