Toch goed dat er vier evangelien in de bijbel staan, denk ik weleens. Nu ook weer. Want: als ons enkel het Johannesevangelie zou zijn overgeleverd, dan hadden we niet eens de naam van Jezus' moeder geweten. Johannes noemt Maria (zonder dus die naam te noemen) maar twee keer in zijn evangelie: hier, aan het begin, en op het eind, onder het kruis.
Het verhaal voor zondag is bekend: Kana, Jezus verandert water in wijn.
Er staan daar zes stenen watervaten. Die zijn voor de rituele reiniging. Het getal zes is net geen zeven, geen volkomenheid. Er ontbreekt dus van alles, het is niet perfect. Er is ook helemaal geen bruid, niet genoemd althans, en de bruidegom is er wel, maar naamloos, en hij komt er niet zo goed van af: lek en gebrek aan alle kanten.
Daar gaat Jezus dus wat aan doen: hij zorgt dat het leven gevierd kan worden. Dat zou ons eigenlijk moeten aanspreken. Of hadden we hem liever iets anders zien doen? Iets met moraal, met ethiek? Genezing? Ook zijn reactie naar zijn moeder is bot, hij gaat op afstand van haar. Liever hadden we misschien gehoord: "lieve moeder, ik zal er wat aan gaan doen, bedankt voor de tip". Maar niet dus. Is Jezus anders in zijn eerste optreden dan je zou verwachten?
Het schijnt trouwens zo te zijn dat de jonge kerk dit verhaal tot onderdeel van Epifanie gemaakt heeft als tegenhanger van een heidens feest in Egypte: in de nacht van 5 op 6 januari werd de god Aeon geboren, de god van tijd en eeuwigheid volgens de egyptische mythologie. Er werd feestelijk water geschept uit de Nijl en het verhaal gaat dat veel bronnen die nacht geen water maar wijn gaven...