"De mensen moeten niet zoveel nadenken over wat ze moeten doen, maar ze moeten nadenken over wie ze zijn" - zo is een uitspraak van Meister Eckhart. Ik moet er aan denken, want het beeld van de wijnstok en de ranken verwijst ons ook naar de bron: Christus als voedingsbron voor ons. Onze enige taak is: verbonden blijven met hem, zodat de levensenergie kan blijven stromen. "Blijf in mij", in de woorden van Jezus. Dat lijkt me vooral een persoonlijk woord, want dat "in Christus blijven" kun je niet organiseren. Velen blijven dan ook niet. Althans niet in de kerk, ze krimpt enorm de laatste jaren. Weggaan van de kerk is nog geen weggaan van Christus natuurlijk, zoals blijven in de kerk ook nog geen blijven in Christus is. Maar de kerkblijvers worden minder, de PKN (anderen ook) verliest leden. Het lijkt wel snoeiperiode in de kerk. Maar goed, vruchten dragen en success hebben is misschien ook niet hetzelfde...
Of is het omdat het besef van de verborgenheid van God, de sympathie voor het ietsisme, de neiging naar het niet-weten, de afkeer van stelligheid, moeilijk te rijmen lijken met de verbondenheid met Christus? Dat is misschien nog zeer de vraag. De mystici van alle tijden, Meister Eckhart voorop, waren ook nooit mensen van de stellige beweringen, maar ze waren wel steeds bezig, verbinding met God te zoeken. "In hem leven, bestaan en zijn we" staat er ergens in Handelingen. Dat klinkt naar levensbeweging: levensadem, levensbron, inademen, uitademen - mooi beeld trouwens op zondag cantate.