Wij volgen dit jaar (van februari tot februari) ivm 500 jaar reformatie het Luthers Leesrooster. Lutheranen horen de intocht van Jezus in Jeruzalem twee keer in het jaar, op de eerste adventszondag (naar Matteus) en op palmzondag (naar Johannes). De ene keer dus met het oog op de geboorte van Jezus, de andere keer met het oog op het sterven van Jezus. Wie het verhaal kent denkt op palmzondag al aan waar het in Jeruzalem op uitloopt: het "Hosanna" slaat om in "Kruisig hem". Nu, met advent, ligt die achtergrond minder in onze gedachten. We hebben, om zo te zeggen, meer "speelruimte". Goed om je af te vragen, lijkt me: hoe ontvang ik deze koning? Wat stel ik voor hem open? Wat heb ik voor hem over? Waarin wil ik gaan lijken op deze koning van zachtmoedigheid? Met een preekvoorbereidingsgroep hebben we in de afgelopen week nagedacht over deze tekst. We willen ons openstellen voor deze koning, was de grondtoon. En: hoe laten we zien dat wij in de lijn van deze koning willen handelen die het met degenen die het slecht getroffen hebben, goed bedoelt en hen wil laten opademen?