Niet zo'n vrolijke tekst voor midden in de zomer, bij hopelijk mooi weer, waar toch de meeste mensen een beetje in hun 'comfortzone' zitten. In Duitsland heeft deze tekst zijn vaste plek op de "Buss- und Bettag" in november, een dag van boete en berouw. Daar past de oproep beter om in te gaan door de smalle poort, en de waarschuwende woorden rond de mogelijkheid van het "te laat". Worden er weinig mensen gered? is de beginvraag. Liggen we er wakker van of ons leven wel goed terechtkomt? En indien nee: Zouden we er wakker van móeten liggen? Het lijkt me nog zeer de vraag of degene die de vraag stelt er wakker van ligt, het is een algemene vraag. En Jezus heeft het niet zo op algemene (want toeschouwers-) vragen, en maakt het persoonlijk. Hij is niet van algemene vragen gediend, waarschijnlijk ook omdat hij op weg is naar Jeruzalem, en dat zal, zo wordt steeds meer duidelijk, geen succes-nummer worden. De "smalle poort" - dat klinkt naar ontbering en discipline, en dat geeft deze tekst de nodige ernst. Waar sta ik met mijn leven, waar wil ik heen? - het is een belangrijke vraag. En inderdaad: niet wat algemeen is zal me helpen, niet de "mainstream" of de "publieke opinie". Ik heb mijn eigen weg te gaan en te verantwoorden.