Oeps! Ik ben helemaal vergeten iets in mijn weblog te zetten. Vanmorgen, bij het begin van de preek, schoot het door me heen: straalvergeten. Misschien kan ik dat enigszins goedmaken door wat na te praten bij vandaag. In de dienst heb ik bij de uitleg van Johannes 1, 19-28 de nadruk gelegd op het getuige-zijn van Johannes. Ik denk dat dat ook de focus van de schrijver is. Maar ik heb een andere lijn laten liggen die mij ook even beyig heeft gehouden: het is geen toeval dat Johannes bij de rivier staat, de Jordaan. Rivier is overgang, zo was het bij de doop van Jezus, en de rivier doet ieder in Israel ook denken aan de doortocht door de rivier bij de gang naar het beloofde land. De rivier staat dus voor de grens tussen de woestijn en de toekomst. Johannes staat op deze grens, als je zo wilt, naar de toekomst die met Jezus begint. Beloofd land en beloofde messias. En de mensen die Johannes komen opzoeken moeten dus uit hun comfort-zone komen, uit hun huizen naar de rivier, naar de grens, naar waar alles begonnen is. Zo ademt de tekst de sfeer van overgang en begin van iets nieuws. Maar dat heb ik dus laten liggen, misschien iets voor als het weer eens over Johannes de Doper gaat...