Bij Matteus is de gelijkenis van de koninklijke bruiloft (of de grote maaltijd) een wat absurd verhaal. Gewelddadige elementen zitten er in: Boodschappers worden vermoord, de koning die uitnodigt verandert ineens in een legeroverste die op een achternamiddag, terwijl bij wijze van spreken het eten dampend op tafel staat, even een stad in brand steekt. En op het eind wordt iemand hardhandig uit de feestzaal verwijderd alleen omdat hij niet de goede kleren aanheeft. Ik heb het idee dat ik hier op in moet gaan, anders blijft u bij deze dingen haken. Makkelijker zou het zijn om de versie van Lukas (hst 14) te lezen, die heeft al deze gruwelijke dingen niet. En die laat de tweede uitnodiging ook uitgaan naar armen en misdeelden, en dat zou veel mooier passen bij deze dienst waarin we twee diakenen bevestigen, die toch een blik voor armen en hulpbehoevenden hebben? Toch moet ik maar bij Matteus blijven, ik zie deze rode lijn: wat doen we met onze roeping?