De herder met het schaap op de schouders, het motief van de Goede Herder, is een oer-symbool van het christelijk geloof. Het is aangetroffen in de catacomben in Rome. Onmisbaar voor het geloof: Jezus richt zich op het ene schaap/de ene mens en laat de massa achter. Ik heb de indruk, kijkend naar het kerkelijk erf, dat we tegenwoordig ook liever blij zijn met de 99. De mensen die er nog zijn, in de krimpende kerk. Vasthouden wat (i.c. wie) je hebt, en geen onbekend avontuur starten. Moeten we zo wel kijken, of nodigt ons het evangelie ook uit om anders te kijken? Ons richten op wie we niet (meer) zien? En beseffen we wel, hoe zeer met de woorden rond verloren raken, zoeken, vinden de kern van geloven omschreven wordt? Zijn gelovige mensen niet degenen die door God gevonden zijn / zich hebben laten vinden? Ik zal proberen door te gaan op dit betekenisveld: verloren gaan, zoeken, gevonden worden.