De lezing wijst al richting hemelvaart, afscheid van Jezus. Het zijn raadselachtige uitspraken van Jezus over dat de leerlingen hem niet meer zullen zien en dan weer wel. Als een hete aardappel gaan die formuleringen heen en weer tussen Jezus en de leerlingen: onverteerbaar. Jezus duidt met zijn formuleringen op zijn naderende einde: sterven en opgewekt worden. Het zal op iets goeds uitlopen maar eerst zal er verdriet zijn. Hij vergelijkt met het barensweeën van een vrouw. Als ik me losmaak van de situatie van Jezus en de leerlingen blijft voor ons de vraag: Ervaren wij dat ook wel eens zo, dat Jezus niet zichtbaar is in de dingen die we meemaken? Is God uit beeld geraakt, ver weg? De Jesajatekst (Jes 40,26vv) verwoordt die ervaring ook: we zijn in ons leven op een plek waar we niet willen zijn, en God lijkt hier geen invloed te hebben. De ervaring van de ballingschap: ik ben hier niet thuis, en God is ver. Maar geen moment in ons leven is zonder God, wel is hij vaak anders aanwezig dan we zouden willen.